Weer slecht nieuws...

Elke keer dat we slecht nieuws krijgen, voel ik me woedend, machteloos, enorm verdrietig, leeg, gefrustreerd, ...

Het enige wat ik kan aanraden om hierdoor te komen is: voel wat je voelt, probeer te vertellen aan jouw partner wat je voelt, deel samen jullie verdriet, laat die tranen vloeien, roep of tier als je dat wil, geef jezelf de tijd en ruimte om te rouwen om jullie verlies.

De eerste keren vond ik dat ik niet 'flauw' moest zijn, de hoop niet moest opgeven en direct door moest. Hierdoor kreeg ik een uitgestelde 'klop van de hamer' die eigenlijk harder aankwam.
Ondertussen laat ik alles toe wat ik voel, al is het een gevoel waar ik me voor schaam, dan nog voel ik het en durf ik het ook te benoemen naar mijn partner toe. Door dit te doen, zijn de emoties precies minder groot en minder hevig. Ze zijn er nog, begrijp me niet verkeerd, maar ze zijn (lijkt mij) iets minder overheersend.

Als het echt niet gaat, als je verdriet te hevig is, ga dan naar je huisarts en praat erover. Als je tijd thuis geschreven krijgt, neem het aan. Gun jezelf tijd. Onderschat niet wat een IVF-behandeling met jouw lichaam, hormonenhuishouding en emotionele evenwicht doet.

Probeer zacht te zijn met en voor jezelf. 
Ik vind dat een moeilijke, omdat ik merk dat ik een deel van mijn woede en frustratie ook op mijn lichaam projecteer, het laat me immers in de steek, het doet niet wat ik wil, ...
Tegelijkertijd bedenk ik me dan wat het wel doet voor mij: het wordt volledig afgeremd en gestimuleerd tegelijkertijd en mijn lijveke volgt en zorgt voor mij.

Symbool om af te sluiten
Ik had (en heb nog steeds) sterk de behoefte om van elke poging iets tastbaars te maken. Ik wou een afgesloten traject niet alleen maar voelen, maar ook zien, vastpakken. Naar mijn gevoel kon ik dit dan makkelijker plaatsen en verder gaan naar de volgende.
Wij zijn op zoek gegaan naar iets dat we allebei graag deden en waar we ons allebei in konden vinden. Dat was een wandeling maken en een foto nemen van een mooie boom, een plek die we allebei mooi vonden, ... afhankelijk van het gevoel dat we op dat moment hadden.
We hebben één van de keren een foto ook uitvergroot, ingekaderd en opgehangen. We vonden het een mooie manier om een hoofdstuk af te sluiten.

Je kan ook samen iets maken: een schilderij, een meubel in mekaar timmeren, ... of samen naar een plek gaan die deugd doet,  een brief schrijven waar je inzet wat je voelt, ...